Wat een week ….

Socialisme is een politieke maatschappijvorm gebaseerd op gelijkheid, sociale rechtvaardigheid en solidariteit. Dat was in ieder geval de bedoeling van de “uitvinders” van het socialisme in de tijd van de Franse revolutie.

“Het huidige pensioenstelsel in Nederland is de toekomst niet langer houdbaar. Wie een zekere oude dag wil genieten, kan dus maar beter een moestuin aanschaffen”. Dit is het gratis advies van onze PvdA staatssecretaris Jetta Klijnsma. Als het ooit zover komt, ga ik er knollen voor citroenen op verbouwen. Of misschien is tegen die tijd de wietteelt wel gelegaliseerd en is dat een interessante handel geworden.

En even later: Mensen in de bijstand mogen niet eerder met vakantie dan dat ze daarvoor rechten hebben opgebouwd. Dat doe je met solliciteren naar nieuwe banen. Nou vind ik ook wel dat mensen die bijstand ontvangen hun best moeten doen er vanaf te komen en in de tussentijd wel iets mogen terugdoen voor de samenleving, maar om dat allemaal te koppelen en er maar van uit te gaan dat het “dikke bult, eigen schuld” is, gaat volkomen voorbij aan de realiteit van vandaag. Typisch bedacht door mensen die zelf niet in de bijstand kunnen komen, omdat de voorzieningen voor politici nog steeds goudomrand zijn.

En dan heeft PvdA staatssecretaris Klijnsma nog iets bedacht dat deze week is voorgelegd aan de Raad van State. Wie bijstand aanvraagt en weigert Nederlands te leren, krijgt een korting op zijn uitkering van 20 procent. Wie na een halfjaar nog steeds verwijtbaar geen vorderingen heeft gemaakt, krijgt een korting van 40 procent. En wie na een jaar zich nog steeds niet heeft ingespannen de taal te leren, raakt zijn uitkering kwijt. Natuurlijk ben ik voor integreren en natuurlijk moet je in Nederland de Nederlandse taal spreken. Maar zal iemand zich hebben afgevraagd hoe je een vreemde taal moet leren als je niet kunt lezen en schrijven?  En vooralsnog is het mij niet duidelijk of de plannen uitgaan van een inspannings- of een resultaatsverplichting.

Gelijkheid, sociale rechtvaardigheid en solidariteit ….. het kan verkeren in de politieke arena anno 2014.

Deze week vatte de Johanna Maria (SCH-118) in Scheveningen vlam, terwijl lassers aan het werk waren.

De brandweer concludeert na het blussen dat Den Haag aan een ramp is ontsnapt. Gelukkig was het vriessysteem nog niet met ammonia en stikstof gevuld, anders was de schade niet te overzien geweest. Dergelijke schepen worden vrieshektrawlers genoemd en zijn varende visfabrieken. Op 31 januari 2007 gebeurde “toevallig” precies hetzelfde met de “Willem van der Zwan” (SCH-302), die voor onderhoud in de haven van Velsen-Noord lag. En ook dat liep goed af, omdat de koelstoffen nog niet aanwezig waren.

Dus kennelijk heeft de overheid nog niet de conclusie getrokken dat dergelijke schepen niet in havens thuishoren,  die grenzen aan dichtbebouwde gebieden. We wachten dus maar op het volgende incident.

Een pijnlijk incident deze week betrof het gedrag van de bijtgrage Souarez.

Kennelijk heeft de FIFA geen psychiaters geconsulteerd, anders hadden ze nooit zo’n absurd hoge straf opgelegd. Zelfs het slachtoffer Giorgio Chiellini deelde de conclusie dat de straf buitenproportioneel was. Zo nu en dan kijk ik ook even naar dat gevoetbal en je kunt gerust zeggen dat er met twee maten wordt gemeten. Iemand compleet onder de grasmat schoppen wordt hooguit beboet met een gele kaart, maar voor iemand die zichzelf even niet in control heeft wordt zijn toekomst geruïneerd.

En de parlementaire woningcorporaties sleept zich voort. Deze week was vooral het nieuws dat een woningcorporatie een olifantenparade wilde sponseren. Het is ook nooit goed.

Bij thuiskomst lag die er weer, een briefje van PostNL dat ze me graag een aangetekend stuk hadden willen uitreiken. De schrik slaat je dan weer om het hart. Je vraagt je af of de curatoren de behandeltijd van een jaar door de Ondernemingskamer voordat er arrest gewezen wordt, ook wat te lang vinden en maar zelf overgaan tot executie. Maar het kon ook zijn dat het een brief van Vodafone betrof, waar ik een paar weken geleden een klacht heb ingediend voor hun oplichtingspraktijken. Zaterdag kwam PostNL terug en ja, het was een brief van de curatoren van Meavita West. In uiterst vriendelijke bewoordingen laten de curatoren weten: “Voor de goede orde merken wij nogmaals op dat wij ons in de faillissementen van Meavita West uitdrukkelijk alle rechten voorbehouden ten aanzien van de mogelijke aansprakelijkheid van de bestuurders en de commissarissen. Deze brief heeft derhalve te gelden als stuitingshandeling.” En: “Wij adviseren u nogmaals alle op deze kwestie betrekking hebbende stukken en overigens alle bescheiden die ten aanzien van uw functioneren binnen Meavita West relevant zijn, zorgvuldig te bewaren, ook doch niet uitsluitend ten aanzien van de in de enquête procedure aan de orde zijnde standpunten”.

Aan dat laatste had ik de afgelopen weken al gewerkt door alle relevante bescheiden in vier verhuisdozen te stoppen en ik heb ze aan het zicht onttrokken door ze op te slaan in de garage.

Wat een week, maar het is allemaal wel met een glimlach. Als je bedenkt dat afgelopen week twee van onze kinderen trouwden en we getuige waren van prachtige ceremonies en feesten, kan je week niet meer stuk.